ZAŁOŻENIA PW / Przyczyny powołania PW

ZAŁOŻENIA PW

PRZYCZYNY POWOŁANIA PW

Wśród sektorów gospodarczych rolnictwo jest tym, który ma duże znaczenie i decydujący wpływ na sytuację społeczno-ekonomiczną mieszkańców obszarów wiejskich, a także na stan środowiska przyrodniczego, strukturę krajobrazu oraz różnorodność biologiczną. Wpływ ten jest uwarunkowany m.in. stanem ilościowym i jakościowym technicznej infrastruktury produkcyjnej gospodarstw, rozwojem infrastruktury przyrodniczo-technicznej wsi oraz rozwojem wszelkich form przedsiębiorczości.
Dotychczasowe przedsięwzięcia środowiskowe i towarzysząca im infrastruktura przyrodniczo-techniczna nie zawsze funkcjonują zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa polskiego i wymaganiami wynikającymi z przepisów UE (Załącznik Nr 1 do uchwały Nr 202/2011 Rady Ministrów z dnia 14 października 2011 r. w sprawie ustanowienia PW). Dotyczy to w szczególności gospodarowania rolniczymi zasobami wodnymi, użytkowania łąk i pastwisk, gospodarowania przyrodniczo-produkcyjną przestrzenią użytków zielonych i mokradeł, ochrony różnorodności biologicznej i krajobrazowej, jak również gospodarki ściekami, osadami ściekowymi i innymi odpadami oraz nawozami naturalnymi. To także zaniedbania w budynkach i budowlach gospodarczych. Dotyczy to również problemów z wdrażaniem mechanizacji w produkcji zwierzęcej, z uwzględnieniem ochrony środowiska i dobrostanu zwierząt, i problemu dostosowania polskich gospodarstw rolnych do wymogów związanych z zasadami wzajemnej zgodności ("cross-compliance").
Program wieloletni został ustanowiony uchwałą Rady Ministrów dla poprawy tego stanu. Został on ukierunkowany na rozwiązywanie problemów szczególnie ważnych dla planowania i realizacji polityki państwa, w szczególności resortu rolnictwa i rozwoju wsi, gdyż dotyczy:

  1. opracowywania i opiniowania standardów dotyczących produktów, procesów i usług oraz standardów ich przestrzegania w zakresie:
    • gospodarki żywnościowej (pasza dla zwierząt, woda dla ludzi i zwierząt),
    • ochrony środowiska i gospodarki zasobami naturalnymi (przestrzeń wiejska, gleby hydrogeniczne, wody powierzchniowe i podziemne na obszarach wiejskich, zasoby przyrody, w tym bioróżnorodność, trwałe użytki zielone),
    • bezpieczeństwa technicznego budowli melioracyjnych, w szczególności przeciwpowodziowych oraz maszyn i urządzeń rolniczych, budynków inwentarskich,
    • bezpieczeństwa energetycznego (odnawialne rolnicze źródła energii i ich konwersja na energię),
    • bezpieczeństwa kołowego transportu rolniczego,
  2. monitoringu i zapobiegania skutkom zjawisk naturalnych mogących stworzyć zagrożenie publiczne, takich jak: powodzie, podtopienia, susze i osuwiska, lub takich zdarzeń, jak: awarie urządzeń przeciwpowodziowych, zanieczyszczenie powietrza i wód na obszarach wiejskich,
  3. monitoringu przyrodniczego skuteczności programów rolnośrodowiskowych,
  4. monitoringu rozwoju odnawialnych źródeł energii oraz rozwoju i skuteczności funkcjonowania instalacji agroenergetycznych.